Οι τενίστες που "βρυχώνται" όταν χτυπάνε το μπαλάκι νικάνε πιο συχνά

Οι παίκτες του τένις που συνοδεύουν το χτύπημα της μπάλας με ένα δυνατό "βρυχηθμό", ο οποίος μερικές φορές φτάνει τα 100 ντεσιμπέλ, είναι πιο ανταγωνιστικοί και έχουν περισσότερες πιθανότητες να νικήσουν τον αντίπαλό τους, σύμφωνα με μια νέα καναδο-αμερικανική επιστημονική... έρευνα.

Φαίνεται πως η κραυγή κάνει πιο αργές τις κινήσεις του αντιπάλου, όσο χρειάζεται για να υπολογίσει
λάθος πού πάει η μπάλα και να μην την προλάβει, επειδή βρίσκεται εκτός θέσεως. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των ερευνητών, μια δυνατή κραυγή κάνει τον τενίστα που βλέπει την μπάλα να έρχεται με ταχύτητα 80 χλμ την ώρα, να πιστεύει ότι βρίσκεται περίπου 60 εκατοστά πιο κοντά στον αντίπαλό του -άρα πιο μακριά από τον ίδιο- από ό,τι είναι στην πραγματικότητα.

Η έρευνα, υπό τον καθηγητή ψυχολογίας Σκοτ Σίνετ του πανεπιστημίου της Χαβάης και τον Άλαν Κινγκστόουν του πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLoS ONE, σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό, βασίστηκε σε εργαστηριακά πειράματα με ερασιτέχνες εθελοντές τενίστες, καθώς και στην ανάλυση βιντεοσκοπημένων παιγνιδιών διάσημων επαγγελματιών, όπως ο Ραφαέλ Ναντάλ και η Μαρτίνα Ναβρατίλοβα, που φημίζονται για τους "βρυχηθμούς" τους (άλλοι πάντως, όπως ο Ρότζερ Φέντερερ, έχουν φτάσει στην κορυφή χωρίς να είναι το ίδιο...θορυβώδεις).

Υπάρχουν αρκετές πιθανές εξηγήσεις για τη σημασία της κραυγής σε ένα παιγνίδι. Μερικοί έμπειροι παίκτες, για παράδειγμα, προσπαθούν να υπολογίσουν την ταχύτητα και την τροχιά της μπάλας ακούγοντας τον ήχο που κάνει όταν αυτή χτυπάει στη ρακέτα του αντιπάλου, όταν όμως ο τελευταίος φωνάζει, "κουκουλώνει" τον ήχο της μπαλιάς του. Από την άλλη, αυτή καθεαυτή η κραυγή λειτουργεί ως μέσο απόσπασης της προσοχής ή και εκφοβισμού του αντιπάλου. Η Ναβρατίλοβα -εννέα φορές νικήτρια του τουρνουά του Γουίμπλετον- έχει παραδεχτεί ότι οι φωνές αποτελούν "απλή και ξεκάθαρη απάτη".

Ορισμένοι παράγοντες και αναλυτές του επαγγελματικού τένις αναρωτιούνται αν είναι δίκαιο να επιτρέπεται ο ένας παίκτης να φωνάζει, ενώ ο άλλος όχι και κατά πόσο ο πρώτος αποκτά άδικο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα (φυσικά κανείς δεν εμποδίζει και τον αντίπαλό του να φωνάζει!).

sarotiko