Η Ισπανία είναι αυτή τη στιγμή ο πρωταγωνιστής στην περιφέρεια της Ευρωζώνης. Τα spreads του χρέους της είναι κατά πολύ χαμηλότερα από τα αντίστοιχα της δοκιμαζόμενης Πορτογαλίας και Ιρλανδίας ενώ δεν απέχουν και πολύ από αυτά της Ιταλίας.
Ωστόσο, τα οικονομικά προβλήματα που
εξακολουθούν να κρατούν την Ισπανία «εγκλωβισμένη» είναι πολλά.
Η αντοχή της Ισπανίας στις αγορές αντανακλά την κατάσταση του δημόσιου χρέους της, η οποία θεωρείται η καλύτερη από τις υπόλοιπες οικονομίες της περιφέρειας. Η αναλογία δημόσιου χρέους/ΑΕΠ κοντά στο 60% είναι καλύτερη από την αντίστοιχη της Πορτογαλίας ή της Ιρλανδίας και βεβαίως πολύ πιο χαμηλή από το 100% και άνω σε Ιταλία και Ελλάδα.
Το δημοσιονομικό έλλειμμα ανήλθε στο 11% του ΑΕΠ το 2009, όμως φαίνεται να υποχωρεί σταδιακά, ενώ τα έσοδα από το ΦΠΑ αυξήθηκαν και γενικότερα η διαδικασία της δημοσιονομικής προσαρμογής άρχισε θετικά. Ομως, απομένουν πολλά ακόμη και το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα δεν συνιστούν το μεγαλύτερο μέρος από τα οικονομικά προβλήματα της Ισπανίας, σύμφωνα με ανάλυση του Reuters.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στον ιδιωτικό τομέα. Η «φούσκα» στην ισπανική αγορά στέγης δεν περιορίστηκε μόνο στις τιμές, όπως στη Βρετανία, δεδομένου ότι υπήρξε υπερβάλλουσα κατασκευαστική δραστηριότητα.
Στα τέλη του 2006, οι πιστώσεις στον κατασκευαστικό τομέα αυξάνονταν με ετήσιο ποσοστό άνω του 30%. Και η πτώση 12% στις τιμές στέγης από τα υψηλά τους υποδηλώνει ότι η πτωτική πορεία δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί - κάτι που θα πλήξει ακόμη περισσότερο τα οικονομικά των νοικοκυριών και των τραπεζών.
Το γεγονός επίσης ότι οι ισπανικές τράπεζες έχουν κάνει μεγάλο άνοιγμα στο real estate τις καθιστά πολύ πιο ευπαθείς στη «φούσκα» της αγοράς στέγης που συνεχίζει να ξετυλίγεται.
Στο μεταξύ, η κατάρρευση του κατασκευαστικού τομέα οδήγησε την ανεργία που διατηρείτο στα 2,8 εκατ. άτομα έως το 2007 στα 4,6 εκατ. στο πρώτο τρίμηνο - περίπου το ένα-πέμπτο του εργατικού δυναμικού, μακράν το χειρότερο ποσοστό στην Ευρωζώνη.
Για να μειώσει την ανεργία και να βελτιώσει τα οικονομικά τόσο της κυβέρνησης όσο και των τραπεζών, η Μαδρίτη θα πρέπει να επιτύχει υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης.
Μία λύση στο πρόβλημα θα ήταν μείωση των μισθών, όμως η εργασιακή μεταρρύθμιση που πέρασε φέτος ήταν κατώτερη των προσδοκιών, με την αγορά εργασίας να συνεχίζει να δυσλειτουργεί και τη ανταγωνιστικότητα της χώρας να παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.
naftemporiki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου