Προάστιο χωρίς ι.χ.

Αντιγράφουμε το άρθρο από τους NY Times, μεταφρασμένο από την κ. ελευθεροτυπία (πολύ ενδιαφέρουσα κίνηση). Στην Γερμανία, στο προάστιο Vauban του Freiburg, λοιπόν, που έχουν ξεπεράσει απλά καθημερινά ζητήματα, κυρίως κοινωνικά και επιπέδου ζωής, έχουν αρχίσει και

ασχολούνται και με άλλα. Όπως αυτό του ι.χ. Και τους τρόπους που μπορούμε να αλλάξουμε τις ζωές μας (και το μέλλον του πλανήτη) αλλάζοντας τις πόλεις μας, τις συνήθειές μας, -τελικά- τις κοινωνίες μας. Εδώ, ας φτιάξουμε πρώτα ποδηλατόδρομους και βλέπουμε..

Η Γερμανία ονειρεύεται ένα προάστιο χωρίς Ι.Χ.

ΒΑΟΥΜΠΑΝ, Γερμανία – Οι κάτοικοι αυτής της πλούσιας κοινότητας έχουν πρωτοπορήσει κάνοντας κάτι που ελάχιστοι έχουν τολμήσει: εγκατέλειψαν τα αυτοκίνητά τους.

Σε αυτό το νέο πειραματικό προάστιο, λίγο έξω από το Φράιμπουργκ, απαγορεύεται το πάρκινγκ στους δρόμους και στα γκαράζ των σπιτιών. Οι μόνοι δρόμοι της Βάουμπαν όπου κάποιος θα συναντήσει αυτοκίνητα είναι η κεντρική οδός, από την οποία περνάει το τραμ, και μερικοί δρόμοι στις άκρες της κοινότητας. Η ιδιοκτησία αυτοκινήτου επιτρέπεται, όμως υπάρχουν δύο μόνο μέρη που τα αμάξια μπορούν να παρκάρουν: δύο μεγάλα γκαράζ στα περίχωρα του προαστίου, όπου οι ιδιοκτήτες αγοράζουν μία θέση για 40.000 δολάρια μαζί με ένα σπίτι.

Ως αποτέλεσμα, το 70% των οικογενειών στην Βάουμπαν δεν έχουν αυτοκίνητα και το 57% πούλησαν το αμάξι τους πριν έρθουν εδώ. “Όταν είχα αυτοκίνητο ήμουν πάντα αγχωμένη. Τώρα είμαι πολύ πιο χαρούμενη”, μας εξηγεί η Χ. Γουόλτερ, μητέρα δύο παιδιών, περπατώντας στους νεόκτιστους δρόμους της περιοχής, όπου ο ήχος των ποδηλάτων και οι φωνές των παιδιών πνίγουν τον θόρυβο των λιγοστών αυτοκινήτων που περνούν σε μακρινή απόσταση.

Η κοινότητα Βάουμπαν ολοκληρώθηκε το 2006 και αποτελεί παράδειγμα μιας νέας τάσης σε Ευρώπη και στις ΗΠΑ, όπου η χρήση του αυτοκινήτου στα προάστια εγκαταλείπεται. Το κίνημα αυτό ονομάζεται “έξυπνος σχεδιασμός”.

Τα αυτοκίνητα αποτελούν βασικό κομμάτι της ζωής στα αραιοκτισμένα προάστια, όπου μεσοαστικές οικογένειες από το Σικάγο έως τη Σανγκάη αποφασίζουν να ζήσουν. Και αυτό, λένε οι ειδικοί, είναι ένα τεράστιο εμπόδιο στις προσπάθειες που γίνονται για να ελαττωθούν δραστικά οι ρύποι που προέρχονται από τις εξατμίσεις. Τα αυτοκίνητα ευθύνονται για το 12% της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην ευρώπη και έως και για το 50% σε κάποιες περιοχές με πολύ κίνηση στις ΗΠΑ.

Καθώς υπήρξαν προσπάθειες τις περασμένες δύο δεκαετίες να γίνουν οι πόλεις πιο πυκνές, ώστε να είναι καταλληλότερες για περπάτημα, οι σχεδιαστές εφαρμόζουν αυτή την ιδέα στα προάστια και εστιάζουν συγκεκριμένα στα περιβαλλοντικά οφέλη, όπως η μείωση των καυσαερίων. Η Βάουμπαν, όπου κατοικούν 5.500 κάτοικοι μέσα σε έκταση 2,5 τετ. χλμ., ίσως είναι το πιο πετυχημένο παράδειγμα ζωής χωρίς αυτοκίνητο. Και το παράδειγμα αυτό ακολουθείται τώρα σε όλο τον κόσμο, στην προσπάθεια να γίνουν τα προάστια πιο συμπαγή και να έχουν καλύτερη πρόσβαση στις δημόσιες συγκοινωνίες.

“Όλη η μεταπολεμική μας ανάπτυξη βασίστηκε στο αυτοκίνητο και αυτό πρέπει να αλλάξει”, υποστηρίζει ο Ντέιβιντ Γκόλντμπεργκ από την Transportation for America, ένα συνασπισμό εκατοντάδων οργανώσεων στις ΗΠΑ που ενισχύουν τη δημιουργία νέων κοινοτήτων, οι οποίες θέλουν να μειώσουν την εξάρτησή τους από τα αυτοκίνητα. Ο Γκόλντμπεργκ προσθέτει: “Το πόσο οδηγείς είναι τόσο σημαντικό για τη μόλυνση του περιβάλλοντος όσο εάν έχει υβριδικό αυτοκίνητο”.

Όμως, το να πείσεις τον κόσμο να εγκαταλείψουν τα αυτοκίνητά τους μπορεί να είναι πολύ δύσκολο. “Οι Αμερικάνοι αντιμετωπίζουν με καχυποψία την ιδέα ενός κόσμου όπου δεν θα έχουν αυτοκίνητα ή θα έχουν λιγότερα”, λέει ο Ντέιβιντι Σίζερ, συνιδρυτής της CarFree City USA, ο οποίος μας εξηγεί πως κανένα εγχείρημα της κλίμακας της Βάουμπαν δεν έχει πετύχει στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Στην Ευρώπη, κάποιες κυβερνήσεις σκέφτονται σε εθνική κλίμακα. Το 2000, η Βρετανία ξεκίνησε μια προσπάθεια αστικού ανασχεδιασμου, όπου υποχρέωνε κάθε νέο οικισμό να συνδέεται με τις δημόσιες συγκοινωνίες.

Στη Γερμανία, τη χώρα της Μερσεντές και των αυτοκινητοδρόμων χωρίς όρια ταχύτητας, η ζωή σε ένα μέρος σχεδόν χωρίς αυτοκίνητα έχει διάφορα ασυνήθιστα χαρακτηριστικά. Η πόλη είναι μακρόστενη, ώστε το τραμ που έρχεται από το Φράιμπουργκ να είναι κοντά σε κάθε σπίτι. Τα καταστήματα, τα εστιατόρια, οι τράπεζεςκαι τα σχολεία βρίσκονται διάσπαρτα ανάμεσα στα σπίτια και τις κατοικίες και όχι συγκεντρωμένα σε ένα μέρος, όπως συμβαίνει συνήθως στα προάστια. Οι περισσότεροι κάτοικοι έχουν τα καρότσια που τραβάνε με τα ποδήλατά τους, όταν χρειάζονται να μεταφέρουν κάτι.

Για ταξίδια σε μακρινά καταστήματα, όπως το ΙΚΕΑ και τα χιονοδρομικά κέντρα, οι οικογένειες αγοράζουν αυτοκίνητα μαζί ή χρησιμοποιούν ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα από τη λέσχη κοινόχρηστων αυτοκινήτων της Βάουμπαν.

Η Γουόλτερ είχε στο παρελθόν δικό της αυτοκίνητο στο Φράιμπουργκ και στις Ηνωμένες Πολιτείες. “Εάν έχεις ένα θα το χρησιμοποιήσεις”, μας εξηγεί. “Μερικοί μετακομίζουν εδώ, αλλά φεύγουν πάλι σχετικά γρήγορα. Τους λείπουν τα αυτοκίνητα”.

urbandot.gr