Γιατί όταν μας γαργαλάει κάποιος ξελιγωνόμαστε στο γέλιο, μας κόβεται η ανάσα και σπαρταράμε σαν τα ψάρια, ενώ όταν προσπαθούμε να αυτογαργαλιθούμε δε συμβαίνει τίποτα; Γιατί;
Μη γελάτε!
Η ερώτηση είναι πολύ
σοβαρή και αν δεν πείθεστε, κάντε το πείραμα. Βάλτε κάποιον να σας γαργαλήσει και μετά δοκιμάστε να γαργαλίσετε μόνοι τον εαυτό σας.
Αν γελάσετε, γράψτε μας για την εμπειρία σας, γιατί σίγουρα θα είναι πολύ σπάνια!
Λοιπόν, ρωτήσαμε έναν επιστήμονα που ειδικεύεται στη μελέτη του νευρικού συστήματος και μας απάντησε ότι γι αυτή την "απάθειά μας" ευθύνεται το πίσω μέρος του εγκεφάλου μας που ονομάζεται παρεγκεφαλίδα και που στέκει ακοίμητος φρουρός στην ανίχνευση των κινήσεων.
Η παρεγκεφαλίδα μπορεί να προβλέψει τις κινήσεις που προέρχονται από εμάς, αλλά δεν τα καταφέρνει τόσο καλά με τις κινήσεις των άλλων.
Έτσι, όταν προσπαθούμε να "αυτογαργαλιθούμε" η παρεγκεφαλίδα μαντεύει την αίσθηση που θα μας δημιουργηθεί, το "μαρτυράει" στον εγκέφαλο για να μην αντιδράσει και έτσι το γαργαλητό πάει στο βρόντο.
Αν κάποιος μας γαργαλίσει ξαφνικά, η παρεγκεφαλίδα πιάνεται στον ύπνο, δεν προλαβαίνει να ειδοποιήσει τον εγκέφαλο και αυτός αντιδρά όπως γνωρίζετε, με τα συνήθη αποτελέσματα!
pournari.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου