Ακούω τα τελευταία χρόνια για διάφορες περίεργες κινητοποιήσεις κάποιων φορέων και κάποιων τύπων, σε κάποιο σημείο, δηλαδή κάποιος, κάπου, κάποτε…
Αυτές οι κινητοποιήσεις που δεν έχουν συγκεκριμένα αιτήματα και οργάνωση και ετοιμάζονται όταν το οικονομικό κλύσμα έχει εμφυτευθεί για τα καλά στους αναπήρους της χώρας και όχι όταν το βλέπουν να έρχεται, μου θυμίζουν το
λεγόμενο looting των αγγλοσαξόνων και για να μην σας μπερδεύω με μεταφράσεις, τη λεγόμενη «αρπαχτή» των νεοελλήνων.
Το σύστημα έχει ως εξής και εξαντλείται σε έναν δεκάλογο πιστά ακολουθούμενο:
1. Δεν κάνουμε καμιά κινητοποίηση όταν κάνουν οι άλλοι με το πρόσχημα ότι τα αιτήματα μας θα χαθούν στο πλήθος, αλλά ουσιαστικά γιατί δεν μπορούμε να δούμε «ιδιαίτερα» τον υπουργό χωρίς κάμερες και μάρτυρες.
2. Μαζεύουμε ένα μπουλούκι αθώων αναπήρων που δεν γνωρίζουν το σχέδιο, κατά προτίμηση με μερικά καροτσάκια και πατερίτσες μπροστά, για να προκαλέσουμε το δημόσιο αίσθημα, τον οίκτο και την αγανάκτηση.
3. Τους βάζουμε να ουρλιάζουν και να αλαλάζουν μπροστά από το υπουργείο δημιουργώντας το απαραίτητο ψυχοπλάκωμα σε υπαλλήλους και περαστικούς. Επιθυμητό είναι να υπάρχει ένας καθοδηγητής με ντουντούκα.
4. Αναγκάζουμε το γενικό γραμματέα, τον υφυπουργό ή τον υπουργό να μας δεχτεί. Έστω έναν διευθυντή.
5. Κάνουμε συμφωνία μαζί του, όχι προς όφελος των ανθρώπων που υποφέρουν και ταλαιπωρούνται ή μας περιμένουν έξω αλλά προς ημών των ιδίων.
6. Κατεβαίνουμε στον κόσμο και διαλύουμε το πλήθος, χωρίς να ενημερώσουμε για τα αποτελέσματα, αφήνοντας υπονοούμενα ότι κάτι πετύχαμε αλλά να είναι σε ετοιμότητα γιατί κινδυνεύουμε και τους στέλνουμε μαλλιά κουβάρια σπίτια τους.
7. Γυρνάμε περιχαρείς στα γραφεία μας σε στενό κύκλο για να κάνουμε απολογισμό της «συμφωνίας».
8. Απειλούμε με ψευτοκινητοποιήσεις με καμιά 100στη ταλαίπωρους σε περίπτωση που δεν τηρηθεί ο λόγος των αρμοδίων και το ανακοινώνουμε στα έντυπα μας για να τους φοβίσουμε.
9. Κινδυνολογούμε συνέχεια και διαμορφώνουμε το προφίλ του λαϊκού αγωνιστή.
10. Γλεντάμε μέχρι πρωίας.
Μετά από όλα αυτά που μας έχει δείξει η πολύχρονη εμπειρία μας δεν είναι αυτονόητο ότι δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε κι άλλους πολυχρονεμένους;
Αν θέλετε κάποιοι να ζουν ζωή χαρισάμενη και εσείς στην πείνα τρεχάτε… αν δεν θέλετε να το κάνετε, τότε να μάθετε τα αιτήματα εκ των προτέρων και τα αποτελέσματα, όπως και τι κερδήθηκε μυστικά ή φανερά. Εν ανάγκη πάρτε τηλέφωνο στο υπουργείο. Οι εκβιαζόμενοι θα σας πουν σίγουρα !
Άλλωστε ξέρετε πόσες παλιές ντουντούκες υπάρχουν στα βουλευτικά γραφεία; Και η ανταλλακτική αξία τους… ανεκτίμητη !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου