Γι' αυτούς που πιστεύουν στο «μάτι»

Το θέμα της σημερινής ανάρτησης μου το έδωσε η Homo Anisorropus γι αυτό και της το αφιερώνω!

Πιστεύετε στο μάτι; Πιστεύετε στη βασκανία;  Εγώ πιστεύω μόνο στην εκπομπή αρνητικής ενέργειας από άνθρωπο, ο οποίος με την στάση του σου χαλά τη διάθεση, σε αποσυντονίζει και στο τέλος τα

σκατώνεις όλα από μόνος σου. Αλλά, δεν πιστεύω στο μάτι, με την έννοια ότι ζηλεύεις κάτι κι αυτό καταστρέφεται, γκρεμίζεται, χάνεται κτλ. Το βρίσκω τρομερά λαϊκό για να εξηγείται επιστημονικά.

Παρόλα αυτά, οι περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν να σου περιγράψουν ιστορίες από μάτι, είναι πάντα αστείες, συναρπαστικές και απολαυστικότατες. Αν έχετε να μου πείτε καμία, μην διστάσετε.

Άκου ιστορία να πεθάνετε στα γέλια.

Ξέρουμε κάποιον, που κάποτε πήγε σε ένα ιατρείο και είπε: «Τι ωραίο το ενυδρείο σου γιατρε!» Είχε ένα ενυδρείο ο γιατρός στον προθάλαμο του ιατρείου του. Το επόμενο πρωί, άνοιξε ο γιατρός το ιατρείο και βρήκε το ενυδρείο θρυμματισμένο, το πάτωμα γεμάτο νερά και τα ψάρια ψοφισμένα και σκορπισμένα στο δωμάτιο! Ήταν να μην το πιάσει στο στόμα του!

Ο ίδιος γρουσούζης, παρευρέθηκε κάποτε σε ένα πάρτι ενός νεόχτιστου σπιτιού. Στο πάρτι υπήρχε πολύς κόσμος, ο οποίος ήταν συγκεντρωμένος σε πηγαδάκια στο σαλόνι. Εκεί, δέσποζε ένα τεράστιος κρυστάλλινος πολυέλαιος ο οποίος ήταν τόσο επιβλητικός που μονοπωλούσε τη διακόσμηση του χώρου. Μπαίνει μέσα, που λέτε, ο γρουσούζης, κοιτάζει τον πολυέλαιο και λέει: «Τι ωραίος ο πολυέλαιος σας!» Πέντε λεπτά μετά, σωριάστηκε ο πολυέλαιος στο πάτωμα και ευτυχώς που εκείνη την ώρα δεν περνούσε κανένας από κάτω. Σκόνη και θρύψαλα τα κρύσταλλα, ακόμα τα κλαίει το Costa Boda! Τρου στόρι!

Τον συγκεκριμένο γρουσούζη, τον τρέμουμε οικογενειακώς. Μια φορά θα ερχόταν σπίτι μας για επίσκεψη και η μάνα μου άρχισε να μοιράζει αμματόπετρες στους παρευρισκομένους. Για μένα δεν περίσσεψε καμία και αναγκάστηκε να μου δώσει μία ολόκληρη πλάκα, από εκείνες που κρεμάμε στους τοίχους για να την κρύψω κάτω από τη φανέλα μου. Είχα ξεκαρδιστεί εκείνη τη μέρα με τη σκέψη ότι μπορεί να καταλάβει πως όλοι φοράμε ματάκι εξ αιτίας του!

Πάντως, θυμάμαι ότι, όταν ήμουν 15 χρονών σε μία κοινωνική συνεύρεση που είχα μαζί του, μου είπε: «Δεν έχω δει πιο πρόσχαρο παιδί από σένα!» και ιδού τα αποτελέσματα! Χαχαχα!

Εκτός απ' αυτόν τον κύριο, δεν ξέρω άλλον που να έχει όνομα για το μάτι του. Ξέρω, όμως, κάποιον άλλον, που μια μέρα διάβασε στην εφημερίδα ότι ένας Ινδός σεΐχης θα ταξίδευε με το τζετ του για να παντρέψει την κόρη του με έναν επίδοξο γαμπρό και σκέφτηκε: «Κοίτα τζετ που έχει ο εμίρης!» Το ίδιο βράδυ το τζετ κατέπεσε και σκοτώθηκαν τόσο ο σεΐχης, όσο και η κόρη του. Ακόμα το διηγείται και το φέρει βαρέως.

Είμαι σαββατογεννημένος και μου είπαν ότι τους σαββατογεννημένους μας φοβούνται. Παρόλα αυτά, δεν έχω σοβαρές ενδείξεις ότι πιάνει το μάτι μου. Μία φορά όμως, μπήκα σε ολοκαίνουριο αυτοκίνητο φίλου και καθώς τρέχαμε στον αυτοκινητόδρομο σκεφτόμουν: «Κοίτα αυτοκίνητο που πήρε ο πούστης». Δεν πρόλαβα να τελειώσω τη σκέψη μου και μείναμε από λάστιχο! Ντουπα, ντούπα ο τροχός, έσκασε από καρφί στην άσφαλτο! Εκεί, ναι, τρόμαξα με τον εαυτό μου. Και άλλη μια φορά, πιο παλιά, είδα μια καθηγήτριά μου στο θέατρο, και καθώς κατευθυνόταν στη θέση της, σκέφτηκα: «Κοίτα, ρε, την κυρία Ελένη που κρατιέται ακόμα!» Πριν τελειώσω τη σκέψη μου, έσπασε το τακούνι της και έπεσε κάτω. Ακόμα γελάω.

Άκουσα και για άτομο που πιστεύει ότι στο χωριό της πέθανε άνθρωπος από μάτι! Χαχαχα! Μικροαστικές δεισιδαιμονίες! Τις αγαπώ! [+]